Poolse post-zwangerschap disco met Latijns-Amerikaanse invloeden in Dublin

Inspiratie bij de art class

Zo gezegd, zo gedaan. Ik struinde wat sites af op zoek naar sportscholen maar dat is toch niet echt mijn ding. Ik hou van dansen, heb dat ook mijn hele leven gedaan en wilde dan ook graag iets meer in die trant doen. Ik kon zo gauw online niks vinden en schoof het hele plan even opzij.

Die zaterdag bracht ik mijn oudste zoon naar art class. Dat is geen kunstacademie voor kids hoor, maar gewoon ouderwets verven in een soort magazijn met een juf erbij. Ik heb na een paar ongelukjes op de muren van ons huurhuis besloten dat kliederen op locatie een betere optie is!

Zumba

In het gebouw waar de art class plaatsvond, zag ik ineens een folder hangen: Zumba! Voor wie niet bekend is met de term zumba: het is een fitnessprogramma dat is gebaseerd op Latijns-Amerikaanse dans zoals de salsa en de samba. Ik had dit in Nederland ook wel eens gedaan en besloot mij hiervoor op te geven.

Terwijl zoon bij de art class zat, schreef ik mij in voor een proefles zumba in dat gebouw. De lerares heette Veronika en het zou op vrijdagavond zijn. Enthousiast verliet ik het gebouw en vond het voor deze keer niet erg dat mijn zoontje zijn natte schilderij met de verf naar beneden op de autostoel legde.

Groen glitterlicht

Die vrijdagavond vertrok ik om stipt 7 uur naar zumba. Eenmaal aangekomen werd ik doorverwezen naar een achterzaaltje in het gebouw. Nog een trap op en nog een trap af.

In de verte zag ik iets groens glinsteren en kwam de opzwepende muziek van Ricky Martin mij tegemoet. Ik verwachtte allemaal afgetrainde Braziliaanse meisjes van een jaar of 20 te zien en dan ik. Maar toen ik binnenkwam keek ik verbaasd rond..

Uitnodigend en opzwepend

Geen zongebruinde jonge meiden maar 5 vrouwen van mijn leeftijd met mooie, ronde figuren. Ze waren met elkaar aan het praten en toen ik mij voorstelde kwam ik erachter dat al deze dames uit Polen kwamen. Ik vond ze allemaal erg uitnodigend en we raakten in gesprek.

Na een paar minuten kwam Veronika binnenlopen en konden we beginnen. De glinstering die ik had gezien toen ik kwam aanlopen, bleek een groende discolamp te zijn om de sfeer er wat in te brengen. Er lag zeil op de grond, vastgeplakt met duct tape aan de zijkanten. Ik vond het ontzettend aandoenlijk bedacht. VeroniKa zweepte ons op en toen begon de zumba.

Martial arts

Na ongeveer een kwartier puffen kreeg ik door dat we meer martial arts aan het doen waren dan zumba, maar dat mocht de pret niet drukken. Vrolijk hupste iedereen op Enrique Iglesias mee alsof het niks was. Aan het einde van het uur werd ik toegevoegd aan de groepsapp en van harte uitgenodigd om mee thee te gaan drinken.

Iedereen bleek moeder te zijn en wat aan zijn conditie te willen doen. Maar niemand kon de juiste tijd of de juiste sport vinden. Dus zo vonden 5 Poolse moeders en 1 Nederlandse moeder elkaar op de vrijdagavond in Dublin omringd door Latijns-Amerikaanse muziek.