Blog: Overtijd

Zenuwen

Ten minste zestig minuten. Misschien zelfs wel twee uur. Maar of het nu minuten, uren of dagen zijn… ik ben overtijd! En nu durf ik niet… Ik heb plankenkoorts. Ik weet ineens niet meer of ik het nu wel wil weten. Wat als de test weer negatief is? Wat als het lijntje weer net zo doorzichtig is als de vorige keer? Wat als… ik nu blijf piekeren, terwijl ik ook hartstikke blij kan zijn?

Tijd voor de test

Oké, we gaan het doen. Ik en mijn plastic wegwerpbekertje. Een witte. Zo eentje waar ik vroeger als kind wel eens waterijsjes in maakte. Met een laagje siroop en veel water de diepvries in. En dan maar hakken en schrapen met een lepeltje terwijl het ijs nog diepgevroren was. Met een beetje geluk kon je het ijsje er ook in zijn geheel uitwippen en dan op zijn kop in het bekertje terugzetten, in de hoop dat het plastic bekertje niet scheurde of brak.

Anyway, nu stroomt dat bekertje vol met plas. Ochtendplas. In gedachten verzonken plas ik het bekertje bijna vol. Niemand weet waarom ik dit doe. Heel even denk ik nog dat op deze manier de concentratie hCG goed verdeeld zal zijn over het bekertje en straks over de teststaaf. Maar heel erg geloof ik daar niet in.

Moment van de waarheid

Mijn laatste overschot van de nacht plas ik netjes in de pot, ik veeg de boel af en trek door. Ik pulk de zwangerschapstest uit de verpakking en dompel hem onder in mijn ochtendpies. Na twintig seconden tik ik hem af en geef ik de test een luchtkusje voor goed geluk. Terwijl ik mijn plas wegkiep, de verpakking opruim en stiekem (en toch heel bewust) een blik werp op het venstertje, bonst mijn hart mijn borstkas uit. Na nog geen halve minuut verschijnt er namelijk al een duidelijk streepje in het venster. Precies op de plek waar het hoort. Het kan nu alleen nog maar dikker worden in de komende minuten. Huppelend met onze ondergeplaste toekomst in mijn hand en een veel te grote glimlach op mijn gezicht, plof ik boven op Tim in bed. Ik geef hem een zoen en fluister de allerleukste woorden in zijn oor: ‘Ik ben zwanger!’