Fotograferen bij een keizersnede

Als geboortefotograaf krijgen we ook wel eens de vraag of we een keizersnede willen fotograferen. Ontzettend mooi en bijzonder om te doen.

Toestemming nodig

Helaas kan foto’s maken bij een keizersnede niet zomaar. Daar hebben we natuurlijk toestemming voor nodig van het ziekenhuis waar de keizersnede zal plaatsvinden. Als het geen spoedkeizersnede is, kan dit van tevoren worden besproken.

In goed overleg mogen we gelukkig steeds vaker mee en hebben wij als geboortefotografen in steeds meer ziekenhuizen toegang tot de OK. En dat is fijn, want er gaat vaak zo veel langs je heen tijdens de bevalling. Wij zijn er dan om deze bijzondere gebeurtenis vast te leggen.

De eerste keer

Zo was ik er ook bij toen in mei een prachtig jongetje geboren werd. Het was voor mij de eerste keer dat ik een keizersnede mocht fotograferen. Dus niet alleen voor de ouders, maar ook voor mij erg spannend.

Ik kon niet echt een voorstelling maken hoe het zou gaan op een OK. Natuurlijk wist ik dat ik zo’n mooi OK-pak aan moest, met speciale klompen, een muts en mondkapje, maar verder had ik geen idee. Ik kreeg de tip om extra fruitsuikers te nemen van tevoren, dus die had ik meegenomen in mijn broekzak.

Wat stond er een fijn team klaar, ook voor mij. Ik kreeg uitleg en werd overal bij betrokken. Ik moest het aangeven als ik me niet lekker voelde en het idee had dat ik zou flauwvallen, maar dat stond niet op mijn planning natuurlijk. Ik heb me gelukkig geen moment onwel gevoeld. Sterker nog: ik zat vol adrenaline en vond het prachtig, dit smaakte naar meer!

Een mooie, rustige dag

De gynaecoloog haalde het kindje heel rustig uit de buik. Wauw, wat een mooi moment. En wat een prachtige plaatjes leverde dit op! De trotse ouders waren enorm blij dat ze besloten hadden om een geboortefotograaf in te huren. Tijdens ons kennismakingsgesprek was er direct een klik, wat natuurlijk erg belangrijk is als je bij zo’n intieme gebeurtenis mag zijn.

De dag zelf was heel mooi en alles verliep rustig. Toen het kindje er eenmaal was, mocht natuurlijk ook de trotse, grote zus komen kijken. Dat was enorm spannend! Zeker toen de baby ging huilen: ze huilde net zo hard mee!

Nadat ook de trotse opa’s en oma’s geweest waren, was het voor mij tijd om weer naar huis te gaan. Ik liet een heel gelukkig gezin achter!

Mooi beroep

Wat heb ik toch een fantastisch beroep! Iedere keer is het weer bijzonder om aanwezig te mogen zijn bij een bevalling.

Bron hoofdfoto: Ilse Nelisse Fotografie