Negen maanden misselijk: Ida had hyperemesis gravidarum
Na drie fijne zwangerschappen kreeg Ida opnieuw twee streepjes te zien. Groot feest, totdat ze flink ziek werd en veel moest overgeven. Niets had haar erop voorbereid dat ze extreem misselijk zou worden. Ze vertelt in haar ervaringsverhaal hoe ze met hyperemesis gravidarum probeerde te (over)leven.
Vermoeden: er is meer aan de hand
Rond de zevende week van mijn zwangerschap begon ik met overgeven. Ik had geen idee dat het hyperemesis gravidarum (HG) kon zijn, totdat een vriendin mij erop wees. Na een aantal weken te hebben overgegeven, heb ik de huisarts gebeld. Ik kreeg de indruk dat ze er niet echt bekend mee waren. Pas toen ik 16 weken zwanger was, zei mijn verloskundige dat ik HG had.
Download onze app
#1 zwangerschaps- en baby-app
Wat te doen tegen zwangerschapsmisselijkheid
Van de huisarts moest ik eerst beginnen met gembercapsules. Dat hielp niet. Na ook zetpillen zonder succes geprobeerd te hebben, mocht ik beginnen met Primperan. Eerst één tablet aan het einde van de middag. De dosering was te laag, ik bleef maar overgeven.
Toen er ketonen in mijn urine bleken te zitten, werd de medicatie verhoogd naar drie tabletten per dag. Gelukkig nam het overgeven daarna iets af en verdwenen de ketonen na een paar dagen weer uit mijn urine.
Zonder medicijnen misselijk
De misselijkheid is gedurende mijn hele zwangerschap gebleven. Ik heb een aantal keren geprobeerd om te minderen met de medicijnen, maar toen werd ik snel weer misselijk en moest ik overgeven. Ik ben daarom tot de bevalling doorgegaan met het innemen ervan. Dat was de enige manier om mijn eten binnen te houden en aan te sterken. Mijn buik begon ook pas laat te groeien.
“Tot de 28e week van mijn zwangerschap heb ik elke avond overgegeven. Zowel lichamelijk als mentaal was ik uitgeput.”
Elke avond overgeven
Totdat ik 28 weken zwanger was, heb ik elke avond moeten overgeven. Zowel lichamelijk als mentaal was ik uitgeput. Alles smaakte vies, wat niet bevorderlijk was voor mijn eetlust. De hele dag misselijk zijn, vond ik vreselijk. Ik maakte me veel zorgen of mijn kindje wel goed groeide en ik was bang dat ik opgenomen moest worden.
Niet leven, maar overleven
Met HG is het niet leven, maar overleven. Helemaal met een jong gezin, ik kon mijn kinderen weinig aandacht geven want alles was eigenlijk te veel. Zelf onder de douche staan was al een hele opgave, laat staan om mijn kinderen te laten douchen en naar bed te brengen.
De misselijkheid had een grote invloed op mijn sociale leven. Ik kon niets meer. Afspraken moest ik afzeggen en mijn zwangerschapscursus kon ik niet afmaken. De kinderen op tijd naar school krijgen was elke keer een uitdaging. Elke dág was een beproeving.
“Veel mensen weten niet wat hyperemesis gravidarum is. ‘Ach, misselijk zijn hoort erbij,’ zeggen ze dan.”
Weinig begrip voor hyperemesis gravidarum
Ik heb gemerkt dat veel mensen niet weten wat hyperemesis gravidarum is. Hierdoor kreeg ik vaak vreemde opmerkingen. ‘Ach, misselijk zijn hoort er nou eenmaal bij,’ zeiden ze dan. Of mensen reageerden heel raar omdat ze het zich niet voor konden stellen. Gelukkig namen mijn familie en goede vriendinnen mij wel serieus.
De meeste steun vond ik bij een besloten HG praatgroep op Facebook. De vrouwen in die groep hadden het al eens meegemaakt en begrepen daarom precies wat ik voelde. Het geeft zoveel steun door gewoon al te lezen dat je niet de enige bent. Ik ontving veel kaartjes van vrouwen uit die groep, dat deed mij zoveel.
“Ik vind het jammer dat ik niet van mijn zwangerschap heb kunnen genieten. Maar mijn zoontje is het allemaal waard geweest.”
Na de bevalling
Na de bevalling was de misselijkheid weer verdwenen. Heel bizar! Mijn smaak en eetlust waren weer terug en voor het eerst in lange tijd kon ik weer normaal eten. Ik had kort na de bevalling erg veel dorst en honger. Ik heb die avond heerlijk weer kunnen genieten van stamppot boerenkool, daar had ik zo’n zin in!
Soms denk ik nog terug aan mijn zwangerschap. Hoe ik mij toen voelde en hoe zwaar het allemaal was. Ik vind het jammer dat ik er niet van heb kunnen genieten. Door mijn extreme zwangerschapsmisselijkheid was ik alleen maar bezig met overleven, waarbij ik me vasthield aan het einddoel: de uitgerekende datum. Maar als ik naar mijn zoontje kijk, ben ik hartstikke gelukkig. Hij is het waard geweest.
Tips voor vrouwen met HG
Andere vrouwen met HG zou ik aanraden om te eten en drinken waar je behoefte aan hebt. Ook al is het ongezond, zo krijg je toch nog wat binnen. Soms werkt het drinken van een smoothie met groente en fruit goed, dan krijg je toch nog wat vitamines binnen.
Als iemand in je omgeving HG heeft, toon dan begrip. Ook als je je er weinig bij kan voorstellen of wanneer je zelf een perfecte zwangerschap hebt gehad. Een klein gebaar zoals een kaartje sturen of hulp aanbieden kan al zoveel waard zijn.
Ida de Jager
Ida is gewichtsconsulente en woont met haar man en vier zonen in een klein, Fries dorpje. Tijdens haar vierde zwangerschap kreeg ze hyperemesis gravidum, extreme misselijkheid met overmatig braken.
Auteur Laura Miller-Sijm