Papa Alex: ‘Voor mijn dochter overwin ik zelfs mijn hoogtevrees’
Het geboorteverlof voor partners is sinds 1 juli 2020 uitgebreid. Je kan nu als vader of co-moeder meer tijd met je pasgeboren baby doorbrengen. Hoe kijken vaders zelf tegen deze nieuwe regeling aan? Alex is vader van dochter Isa en werkt als bedrijfsleider in een druk café. Wat vindt hij van het vaderschap?
Even voorstellen
Naam: Alex
Leeftijd: 38 jaar
Beroep: bedrijfsleider in het Leidse café ‘Meneer Jansen’
Papa van: Isa van 9 jaar oud
Burgerlijke staat: vrijgezel
Dienstverband: 1 fte
De mooiste reis van je leven
De geboorte van mijn dochter kan ik me nog goed herinneren. Ik voelde me ontzettend machteloos naast de enorme fysieke prestatie die mijn vrouw neerzette. Het werd een keizersnede. Ik vond dat best eng, maar mijn vrouw maakte het allemaal niks uit. Ze wilde zelfs meekijken. Toen het scherm naar beneden ging, viel ik bijna flauw. Maar zodra ik mijn dochter kon aanpakken, was alles het waard geweest.
De eerste week na de geboorte was ik thuis. Dat kwam mooi uit, want iedereen wilde op bezoek komen. Tussendoor was het vooral heel fijn, we konden wat rust nemen en wennen aan de nieuwe situatie. Na die week was het 3 oktober, een van de drukste dagen voor het café. Heel gek, om dan als man je gezin achter te moeten laten.
In het eerste jaar heb ik geprobeerd om wat minder te werken. Het vaderschap vind ik de mooiste reis van je leven, ik wilde daar zo min mogelijk van missen. Helaas was ik nog steeds wel regelmatig weg. Gelukkig is mijn vrouw een fantastische moeder, die veel opving. Daarnaast sprongen haar ouders vaak bij.
Harmonie zoeken met elkaar
De moeder van Isa en ik zijn gescheiden. Zij heeft inmiddels een nieuwe partner, die als een tweede vader is. De taakverdeling tussen ons is heel prettig en we kunnen allemaal goed met elkaar opschieten. Kinderfeestjes en tien-minutengesprekken doen we met zijn drieën. Dat is een groot geluk.
De helft van de week is Isa bij mij. Ik vind het belangrijk dat ze bij mij helemaal zichzelf mag zijn. Dat betekent ook dat ze niet altijd ‘leuk’ hoeft te zijn. Ik ben zelf weleens chagrijnig, dus dat mag zij ook zijn. Verder maken we samen veel lol en nemen we elkaar regelmatig in de maling.
Nu ze wat ouder wordt, wordt haar eigen wil ook steeds sterker. Zo mag ik tegenwoordig niet meer haar kleren voor haar klaarleggen. Ze stelt nu zelf outfits samen, wat gemiddeld een uur duurt. Soms is dat irritant, maar meestal kan ik er wel om lachen. Mijn dochter is het belangrijkste in mijn leven. Voor haar overwin ik zelfs mijn hoogtevrees, om samen de Leidse burcht te kunnen beklimmen.
Mee naar het werk
Over het algemeen is mijn werk goed te combineren met het vaderschap. Mijn werkgever en collega’s waren heel enthousiast dat ik vader werd. Ik heb een flexibele baas, die me veel ruimte geeft om voor mijn dochter te zorgen. Soms neem ik Isa gewoon mee naar het café. Dan krijgt ze chocolademelk en wacht ze rustig tot mijn dienst erop zit.
Prioriteiten stellen
Als je net een baby hebt, lijkt het alsof alles in slow-motion gaat. Iedere dagelijkse activiteit kost ineens veel meer tijd. Dat is best even wennen. Ik zou dus absoluut meer verlof opnemen, mocht die gelegenheid zich voordoen. Je hebt het beiden nodig om bij te komen en je draai als ouder te vinden.
Ik vermoed dat mijn werkgever het best lastig zou vinden als ik er zes weken tussenuit zou gaan. Maar hij heeft ruim de tijd om zich hierop voor te bereiden. Mijn prioriteit ligt bij het gezin. Achteraf gezien had ik van sommige fases best wat meer willen genieten. Het uitgebreide geboorteverlof voor partners biedt die mogelijkheid.
